میزان آگاهی پرسنل درمانی بیمارستان‌های شهر شیراز در زمینه طب انتقال خون و تاثیر آموزش بر آن

  چکید ه   سابقه و هدف   با توجه به اهمیت آگاهی پزشکان در زمینه تصمیم‌گیری در تجویز خون و فرآورده‌های خونی و آگاهی پرستاران در زمینه چگونگی تجویز خون و فرآورده‌های آن، بر آن شدیم تا به بررسی میزان آگاهی و تاثیر آموزش آن‌ها در زمینه طب انتقال خون بپردازیم.   مواد و روش‌ها   مطالعه مداخله‌ای نیمه تجربی بود که در سال 1391 بر روی پزشکان و پرستاران بیمارستان‌های شیراز انجام شد. پرسشنامه متشکل از 24 سؤال شامل خصوصیات دموگرافیک، تجربه در زمینه تجویز خون و فرآورده‌های خونی، اندیکاسیون‌های تزریق خون، پلاکت، پلاسما، نحوه تجویز و عوارض ناشی از تزریق خون بود. متوسط میزان آگاهی قبل از آموزش و پس از آموزش محاسبه شد. از آزمون‌های t و مجذور کا جهت آنالیز داده‌ها با نرم‌افزار آماری 18 SPSS استفاده شد .   یافته‌ها   متوسط میزان آگاهی پزشکان و پرستاران در زمینه طب انتقال خون 9/6 ± 3/15 و 2/5 ± 5/9 از 24 بود و در پزشکان و پرستارانی که در دوران تحصیل آموزش در زمینه طب انتقال خون دریافت کرده بودند، بالاتر از کسانی بود که آموزش ندیده بودند(01/0 p< ). متوسط میزان آگاهی پزشکان و پرستاران بعد از آموزش 3/4 ± 8/20 و 7/3 ± 2/18 از 24 بود که به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافت(05/0 p< ).   نتیجه گیری   آگاهی پزشکان و پرستاران در زمینه طب انتقال خون پایین بود و آموزش می‌تواند به افزایش آگاهی آن‌ها منجر شود. به نظر می‌رسد نیاز به برگزاری دوره‌های آموزشی در زمینه طب انتقال خون برای بالا بردن آگاهی پرسنل و گنجاندن واحد طب انتقال خون در کوریکولوم آموزشی وجود دارد.